دەبێ تەنها دوو ساڵ شیر بە منداڵ بدرێت.!

دەبێ تەنها دوو ساڵ شیر بە منداڵ بدرێت.!

( وَالْوَالِدَاتُ يُرْضِعْنَ أَوْلَادَهُنَّ حَوْلَيْنِ كَامِلَيْنِ ) دایکان تا دوو ساڵى تەواو دەتوانن شیر بەمناڵەکانیان بدەن، واتە: نابێ لە دوو ساڵ تێپەڕێ، خۆ ئەگەر لەو ماوەیە کەمتر بێت قەیناکات، چونکە دەتوانن بەپێى باوو نەریتى ناوچەکە، بەرژەوەندى خۆیان ڕەچاو بکەن ( لِمَنْ أَرَادَ أَن يُتِمَّ الرَّضَاعَةَ ) ئەو دوو ساڵەیش بۆ کەسێکە کە بیەوێ دەورانى شیرپێدان تەواو بکات، ئەگینا دوو ساڵ شیر پێدان پێویست نییە، بەڵێ لەسەر باوک پێویستە شیردەرێک بۆ منداڵەکەى پەیدا بکات، ئیتر دایکى مناڵەکە خۆى بێ، وەیان هەر ژنێکى تر بێ، دیارە هەر دایکەکەى خۆى چاکترە هەرچەندە تەڵاقیش درابێت.

ئەوەى لەم ئایەتەوە وەردەگیرێ:

- لەسەر گشت دایکێک - ئەگەرچى تەڵاق دراویش بێ- پێویستە مناڵەکەى گۆش بکا، ئەوجا ئەگەر ویستى تەسلیمى خاوەنەکەى بکاتەوە.

- لاى سەرووى ماوەى شیر پێدان، دووساڵى رەبەقە، بە بەڵگەى فەرموودەى:
((لا رضاع بعد فصال، ولا يتم بعد احتلام)). (رواه البيهقي والطيالسي والطبراني، (أما الجملة الأولى (لارضاع بعد فصال،) وقال أبو بكر الهيثمي في مجمع الزوائد (4/334) رجاله ثقات)، أما إبن ماجة بوب في كتاب النكاح (بَابٌ لا رِضَاعَ بَعْدَ فِصَالٍ) وهذا يدل أن معناه صحيح وإن تُكُلِّمَ في الإسناد) واما الجملة الثانية (ولا يتم بعد احتلام) صحيح، أخرجه أبوداود في كتاب الوصايا) وە بەپێى فەرموودەى ((لايحرم من الرضاع إلا ماكان من الحولين)). (الراوي: عبدالله بن عباس، المحدث: ابن كثير، خلاصة حكم المحدث: (روي) عن ابن عباس موقوفاً وهو أصح).

- وەرگرتنى کرێ و مزە بۆ شیر پێدان، حەڵاڵ و رەوایە.

- باوک، یا میراتگریى باوک، دەتوانن دایەن بۆ منداڵەکە بگرن، ئەگەر بەرژەوەندى کۆرپەلەو ساواکەى تێدابوو.


ئەحمەد كاكە مەحموود


بەروار2020/03/30سەردان 736